Heeft u zelf foto's of een bijzonder verhaal? Help ons mee met het verrijken van deze website en stuur het naar ons op.
Mijn moeder was in verwachting van mij toen ze op een dag van mijnheer De Vries het bericht kreeg dat er een razzia was in Sneek. Hij adviseerde mijn ouders om zo snel mogelijk Sneek te verlaten. Ze zijn toen vertrokken naar Bakhuizen en daar ondergedoken bij Bouke en Geertje Bult. Geertje was de oudste zus van mijn moeder.
Twee andere zussen zijn toen allebei op de fiets met de kinderwagen - waar de babyuitzet in zat - tussen hen in naar Bakhuizen gegaan.
Op zekere dag kwamen er twee Duitse soldaten bij mijn oom en tante aan de deur. Ze zeiden: ‘Mit wieviel Personen sind Sie hier?’ Mijn tante antwoordde: ‘Met vier. Boven is mijn zus die ieder moment de baby kan krijgen.’ De soldaten wilden haar zien.
Met het geweer omhoog gingen ze de trap op. Mijn moeder moest uit bed komen.
Het was overduidelijk dat ze hoogzwanger was, want ik woog bij de geboorte maar liefst 10 pond. De soldaten zijn toen weer vertrokken. Op 11 november werd ik geboren. Oom Bouke heeft 13 november aangifte van mijn geboorte gedaan op het Gemeentehuis in Balk.
Toen ik zes weken oud was zijn er verscheidene foto’s gemaakt, o.a. de hierbij afgebeelde van mijn ouders met mij.
In februari kwam er bericht dat in ons huis in Sneek de waterleiding was gesprongen. Mijn moeder is toen met een boot die van de Galamadammen naar Sneek voer er naar toe gegaan. Op de terugreis zat er ook een vrouw met een baby aan boord. Het kindje huilde constant. Mijn moeder vroeg wat er aan de hand was. De vrouw (een evacué) zei: ‘Ik heb wel een flesje met melk bij me, maar dat wil ze koud niet drinken’. Mijn moeder zei: ‘Ik voed mijn eigen baby en wil uw kindje wel borstvoeding geven.’ Dat heeft zij toen gedaan. Eenmaal thuis zei mijn Beppe tegen haar: ‘Wat ben ik blij dat je er bent, want Gretha huilt van de honger.’ Mijn moeder had helaas op dat moment geen voeding meer, dus moest ik het maar met melk - verdund met water - doen. яндекс
Hoelang mijn ouders ondergedoken zijn geweest weet ik niet precies.
Waarschijnlijk tot aan het einde van de oorlog.
Geschreven door: Gretha Mous
Reacties (4)
Agatha Reekers Mous zei op 12 november 2020 om 17:12
Mooi verhaal Gretha, ik kende het nog niet.
Sjoukje Oosterloo zei op 29 januari 2023 om 18:59
Mooi verhaal Gretha.
Gusta Mous zei op 28 juni 2024 om 18:20
Heel mooi. Zelf ben ik geboren in de schuilkelder van mijn oma in de nacht van 22 op 23 oktober 1944. Onze huisarts durfde, vanwege de vele vliegtuigen die overvlogen pas met mijn vader meekomen toen er ook een Canadese militair mee kwam. Het dorp Essen, vlak bij de nederlandse grens werd bevrijd op 22 oktober. Ik was 6 maanden toen mijn moeder mij voor het eerst meenam uit de schuilkelder. Toen ik later als kind aan mijn moeder vroeg waar de kindjes vandaan kwamen, was haar antwoord altijd "jij bent met de Canadezen meegekomen", en daar was ik echt zo trots op.
Tresoar Tresoar zei op 02 juli 2024 om 11:53
Dank voor deze aanvulling.
Reageer