"Hoewel ik geen namen weet van de desbetreffende onderduikers, weet ik wel dat op het adres van mijn grootouders (de familie Odinga) aan de Mesdagstraat 21 in Leeuwarden, gedurende de Tweede Wereldoorlog onderduikers hebben gezeten. Die zaten op een zoldertje waarvan in de slaapkamers op de eerste verdieping niet te zien was dat daar een bereikbare zolder was.

Er hebben naast Nederlanders ook Polen ondergedoken gezeten op de zolder. Die Polen waren tewerkgesteld door de Duitsers en vanuit Polen hierheen getransporteerd.

Als er een razzia aanstaande was, kwam er een politieman langs op de fiets die kortstondig even tegen het hek aan de voorkant van het huis leunde. Zo wisten de onderduikers dat zij zich in veiligheid moesten brengen.

Maar er speelde nog iets bijzonders. Mijn grootouders woonden aan de Mesdagstraat 21, maar in de Bosboomstraat 22 (de straat achter hun woning), recht achter hun woning, woonde een Joodse familie (Wallega). Mijn moeder meent zich te herinneren dat deze mensen via kamp Westerbork zijn weggevoerd. De Duitsers hebben vervolgens deze woning geconfisqueerd, en er werden Duitse politieagenten in gehuisvest. Dat maakt het toch nog wel meer bijzonder dat, gescheiden door twee tuinen met twee hoge bomen, onderduikers waren ondergebracht in de nabijheid van Duitsers. Die konden haast in de achtertuin zien.

Het eten voor mijn opa en oma, de kinderen en de onderduikers kwam via de relaties van mijn opa met boeren in Leeuwarden. Mijn opa had een administratiekantoor en mocht een aantal boeren tot zijn klanten rekenen.

De zus van mijn moeder is wel eens opgepakt. Zij was op dat moment bij de groenteboer in de Carel Fabritiusstraat om te helpen in de winkel. Omdat de groenteboer ervan verdacht werd betrokken te zijn bij de overval op het huis van bewaring in de Blokhuispoort werden alle aanwezigen daar opgepakt. Mijn moeder weet niet meer of die groenteboer daar bij was of dat die al ondergedoken zat. Zij denkt het laatste. Maar enfin, mijn tante wist van niets. Dus die kon daar niets over vertellen. Maar zij droeg wel de wetenschap bij zich van de onderduikers in haar ouderlijk huis. Dat moet dus best wel spannend zijn geweest."

NB: het hele gezin Wallega, dat woonde op de Bosboomstraat 22, is in 1942 om het leven gebracht in Auschwitz. In 1989 haalden twee buurtgenoten in 't Kleine Krantsje herinneringen op aan het gezin. Ook is over hen op de website van het Joods Monument informatie te vinden. (Red.)